Wie drinkt niet graag een champagne, volgens sommige een godendrank.
Wij, Vlamingen, mogen onze eigengemaakte bubbels, geen champagne noemen. Er zijn namen genoeg om het kind, de eigengemaakte bubbels, te dopen.
Er kan een keuze gemaakt worden uit namen zoals er zijn: schuimwijn, crémant, sekt, spumanté, cava, enz. als het kind maar een naam heeft. Het is een product dat nergens te koop zal zijn, maar gemaakt is voor het eigen genot en plezier.
Bubbels ingesloten in een fles zijn zelf te maken, en er kan bij verschillende gelegenheden met veel plezier van genoten worden.
Dom Perignon geboren in 1640 in het Franse Saint-Menehould, een Benectijnenpater. Hij onderzocht het fenomeen dat bepaalde wijnen de neiging hadden spontaan te gaan hergisten. De eerste sprankelende wijn was geboren.
Louis Pasteur geboren in 1822 in het Franse Dole, deed onderzoek naar de werking van gisten. Hierdoor kreeg men een beter inzicht in de werking ervan.
De onderzoeken van beide personen bracht het maken van schuimwijn in een stroomversnelling. Men was in staat om een wijn te maken zonder dat de flessen explodeerden. De champagne was geboren.
Een champagne is samengesteld uit een stille wijn. Voor de commerciële champagnes gebruikt men een mengeling van verschillende stille wijnen, uit verschillende jaargangen. Hier door krijgt men steeds een zelfde smaak. Wanneer een millisimé gemaakt wordt neemt men een wijn uit een jaar.
Eens de samenstelling gebeurt is mengt men een gist en suiker met deze wijn, verder voegt men een zogezegd klontering middel toe aan deze samenstelling, om later de gist sneller bij elkaar te laten komen.
Men vult de flessen en sluit deze af met een kroonkurk.
De flessen worden horizontaal weggelegd tot de suiker vergist is, dit kan tot een 9 maanden duren. Soms laat men de flessen ook wel eens langer liggen, hetgeen de kostprijs van een fles veel duurder maakt.
Eens uitgegist legt men de flessen horizontaal in pupiters.Men draait de flessen iedere dag. De flessen worden ook vertikaler gezet. Na een 20 dagen zit de gist helemaal aan de kroonkurk. Het hele proces kan ook machinaal gebeuren.
De flessenhals wordt in een koudmakende vloeistof gedompeld zodat de kop bevriest. Hierna wordt de kroonkurk verwijderd, de gistprop schiet door de druk uit de fles.
Men vult het verlies aan, met een samenstelling van wijnen en additieven, zodat men van zeer droog tot zoet kan gaan, wat de smaak betreft. Nu volgt de afwerking van de fles en de wijn is klaar voor de verkoop.
Klik hier op een van de linken om een pdf bestand te raadplegen ( Zelf schuimwijnmaken,Champagne, Pupiter ) en je kan er lezen hoe men het zou kunnen doen.